Lehen ordezkapenaren amaiera

Nire lehen ordezkapena amairzear dago, eta orain ordezkapen honen unerik garratzenak dastatzen nabil.

Egun bat besterik ez da geratzen, pasadan hileko errutira berera bueltatzeko. Egia da, alde batetik errutina hori faltan dudala. Zeinu Hizkuntzako klaseko lagunak eta irakaslea, alemanierako ikasketa errutina finkoa eta lanik ez edukitzearen lasaitasuna. Baina aitortu behar dut, bestetik, faltan izango dudala irakastea. Eguneroko isiltasun eskaerak, ikasleen lotsagabekeri eta ausardia inozenteren nahasketa, ikasleen euskaraz hitz egiteko ahalegin korapilotsuak, ariketak prestatzea, ikasleen kexak... beno, azken hori ez daukat oso argi!

Irakasle gisa etorri nintzen Madre de Dios ikastetxera, baina ikasle ere bihurtu nintzen bertan. Egunero ikasleek egoera berri bat aurkeztu didate eta horiei aurre egiten ikasten ibili naiz ordezkapen osoa. Beraz, nolabait irakasle eta ikasle izan nahiz aldi berean. Badakit, gehienentzat behintzat, euskarako ordezko bat besterik izen ez naizela; baina haiek niretzat nire lehen ordezkapena izan dira.